Geschreven door Jessica Santiago Lopez op 2013-11-15 14:17:47
Album Reviews :: Leaves’ Eyes - Symphonies of the Night
Band: Leaves’ Eyes - Symphonies of the Night
Label: Napalm Records
Release: 15 november 2013
Review geschreven door Rien de Graaf
Line-up:
- Liv Kristine – vocals
- Alexander Krull – vocals
- Thorsten Bauer – guitars
- Sander van der Meer – guitars
- Felix Born – drums
Het album:
Om direct maar met de deur in huis te vallen: geweldig! ‘Symphonies of the Night’ is alweer het vijfde studio album van Leaves’ Eyes. De band weet op ieder album een nieuw geluid te creëren, maar deze plaat is het hardste, snelste, agressiefste en meest gevarieerde album tot op heden.
“Hell to the Heavens” is de opener en ook al enige tijd te vinden met een officiële videoclip. Een mooie opening, maar pas na de startbrul van Alexander gaat de gehele band los. Vooral de refreinen zijn erg catchy. Wat direct opvalt is dat Liv nog sterker klinkt dan op voorgaande albums. De band zet de hoge verwachtingen voort in het tweede nummer “Fading Earth”, waarbij Liv behoorlijk laag zingt. Dit – mede door de strak bespeelde instrumenten – zorgt ervoor dat het een track is die je vaker wilt horen.
“Maid of Lorraine” begint met een sprookjesachtig intro, maar al snel wordt je als luisteraar uit dit sprookje getrokken door stampend gitaar en drumwerk. Ook de grunts van Alexander worden op een vette manier ingezet in samenzang met Liv. Deze track doet met vlagen wat denken aan het nummer “Melusine”, welke tegelijkertijd uit kwam met ‘Meredead’. Dat de band haar folk invloeden niet helemaal overboord gooit is te horen in “Galswintha”. Dit is duidelijk gebaseerd op folk invloeden, alleen perfect aangezet met grunts en harder instrument gebruik.
De titeltrack “Symphony of the Night” gaat over een lesbische vampier. De inspiratie is verkregen naar aanleiding van een thriller, geschreven door J. Sheridan Le Fanu (1981).
Zoals op (bijna) alle female fronted metal releases is ook hier een ballade te vinden. Deze vinden we dan ook in de tracks “Saint Cecelia”, een track die ik persoonlijk niet bijzonder sterk vind en “Nightshade” welke gelukkig stúkken minder saai is . Na eerst genoemde track wordt je als luisteraar weer ontzettend hard wakker geschud door “Hymn to the Lone Sands”. Als een tornado galmen de grunts door de speakers, aangevuld door de gemene, heks achtige klanken van het boegbeeld van de band. “Angel and the Ghost” en “Éléonore de Provence” zitten perfect in elkaar. In beide nummers voldoende gruntwerk en strakke instrumenten.
Voor je het weet ben je alweer aangekomen bij “Ophelia”, de afsluiter van ‘Symphonies of the Night’. Nog maar een keertje weer op de play knop dan, want ik ben lichtelijk sprakeloos, wat een super plaat heeft de band afgeleverd!
Conclusie:
De vijfde studioplaat van Leaves’ Eyes is harder, agressiever en sterker dan alle voorgangers. Steeds als je als luisteraar dacht dat de band het beste van zichzelf had vastgelegd op een glimmend schijfje, wist de band weer te verrassen. Met ‘Symphonies of the Night’ heeft de band pas écht verrast. In bijna alle nummers worden de grunts veelvuldig ingezet. Ook de overige bandleden krijgen ruim de kans om wederom te laten horen wat voor goede muzikanten zij zijn. Dit alles aangevuld door de zuivere en (op dit album) zeer gevarieerde zang van Liv. Fans van het genre zouden dit album blindelings kunnen (moeten) aanschaffen. Tegen de fans die de band al langer volgen wil ik enkel zeggen: zet je schrap, dit is tot op heden de beste LE plaat en gaat zeker niet teleur stellen! Het kopen van de limited edition heeft trouwens als leuk extra’tje 2 bonus tracks…
Tracklist:
1. Hell to the Heavens
2. Fading Earth
3. Maid of Lorraine
4. Galswintha
5. Symphony of the Night
6. Saint Cecelia
7. Hymn to the Lone Sands
8. Angel and the Ghost
9. Éléonore de Provence
10. Nightshade
11. Ophelia
12. Eileen's Ardency (bonus track op de limited edition uitgave)
13. One Caress (bonus track op de limited edition uitgave)
Links:
