Vacatures  

Geschreven door Jessica Santiago Lopez op 2014-08-13 15:11:31


Live Reviews :: Alcatraz Metal Festival 2014


Het is behoorlijk bewolkt als ik in mijn auto stap om richting België te vertrekken, maar gelukkig wel droog. Dit is echter niet voor lang, want in de buurt van en over de Belgische grens komt het met bakken uit de hemel. Lekker festivalweer…Hier komt nog bij dat er ook een aanzienlijke file was rond Antwerpen, het zal eens niet, waardoor ik ongeveer een uur later in Kortrijk beland dan gepland. Maar ik ben er! Het Alcatraz Metal Festival 2014! De parkeervoorziening is in ieder geval zeer goed geregeld en lekker dicht bij het festivalterrein. Echter doet zich bij de ingang van het festival een volgend probleem voor. Men heeft besloten dat iedereen, zowel publiek als gasten, zich bij dezelfde paar balies moeten melden. Niet alleen moet het publiek er hun dagkaarten kopen, maar ook hun voorgekochte e-tickets moeten er omgewisseld worden voor hardcopy kaarten. Ideaal! Dit resulteerde in een wachttijd van nog eens 45 minuten, maar uiteindelijk was ik binnen! Laten we zien wat deze vrijdag verder gaat brengen!

Review geschreven door Jordy Valke
Foto’s gemaakt door Jessica Santiago Lopez (Klik op de foto’s voor meer)

Avatar

Door de vertraging die ik gehad heb, heb ik de openingsband van deze dag Diablo BLVD moeten missen. Ik kon ze wel aan het werk horen tijdens het wachten op mijn persbandje, maar dat is toch niet genoeg om hier iets zinnigs over te kunnen zeggen. Nee, op het moment dat ik het festivalterrein betreedt is Avatar net begonnen. Deze band speelt uitstekend. Indrukwekkend geklede en geschminkte zanger Johannes Michael Gustaf Eckerström (ja de band is Zweeds) weet het publiek prima te bespelen. De muziek is snoeihard met op sommige momenten wat folkmetal invloeden en zeer pakkende riffs, maar ook rare melodische solo’s en tempowisselingen. Het blijft altijd mooi om 4 bandleden synchroon te zien headbangen. De regen die valt doet een beetje afbreuk aan de sfeer, maar desondanks een uitstekend begin van de dag.



Hellyeah

Het voordeel van dit festival is dat het behoorlijk kleinschalig is, met maar één podium. Dit betekent dat alle bands achter elkaar te zien zijn zonder dat ze tegelijkertijd spelen, of dat je moet rennen van het ene podium naar het andere. Dus binnen een half uurtje nadat Avatar hun laatste noten in onze oren heeft gepompt, is het de beurt aan de heavy metal van  bovenste plank van Hellyeah. Deze “supergroep” met o.a. Mudvayne zanger Chad Gray en Pantera’s Vinnie Paul, weet wel hoe je een festivalpubliek moet vermaken. Sowieso staat de muziek al als een huis, zeker met het volume op standje “lethal”. De band speelt snaarstrak en de stem van Chad is niks anders dan indrukwekkend. Helaas laat de geluidskwaliteit het wel afweten, vooral als er voor de vocalen door een megafoon worden gezongen valt er weinig van te maken. Maar dit deert niemand. Iedereen gaat los, en terecht.



Lacuna Coil

En dan gebeurt er waar ik al de hele dag bang voor was. Gedurende de middag vielen er af en toe wel een paar druppeltjes, maar terwijl we in afwachting zijn van misschien wel de minst heftige band van de dag, breekt de hemel open. Mensen zoeken dekking of in hun tas naar poncho’s, kledingstukken met capuchons en paraplu’s. Ook gedurende de eerste helft van het optreden van Lacuna Coil blijft het flink doorplenzen. De band gaat hier uitstekend mee om. Niet alleen bedankt zangeres Cristina de bezoekers voor het doorstaan van de regen, ze schroomt ook niet om zelf in de regen te gaan staan. Ditzelfde geldt voor zanger Andrea. Dat is op zichzelf al bewonderenswaardig, maar als Cristina de plassen die op het podium ontstaan zijn ook nog eens betrekt bij het optreden, door erdoorheen te gaan stampen en zelfs erin gaat liggen, dan kan je niet anders dan hier respect voor hebben.
Ook muzikaal gezien is het optreden uitstekend en degelijk. Zowel Cristina als Andrea zijn uitstekend bij stem en hun enthousiasme werkt duidelijk door op het doorweekte publiek.De setlist bestaat uit nummers van het nieuwe album afgewisseld met oude nummers en uiteraard mag de knaller “Our Truth” niet ontbreken.




Life Of Agony

Nu is het tijd voor, op zijn zachtst gezegd, een bijzonder optreden. Life Of Agony is opgericht in 1989 en heeft nog altijd een grote schare fans. De band is echter al twee keer uit elkaar geweest. In 1997 verliet Keith Caputo de band, waarna de overige bandleden er na 2 jaar achterkwamen dat Life Of Agony zonder Keith geen zin heeft, dus de band stopte in 1999. In 2003 hebben ze weer enkele optredens gegeven en een album uitgebracht in 2005. Dit is tot op heden het laatste normale studioalbum wat de band gemaakt heeft. In 2011/2012 ging de band weer uit elkaar en besloot Keith dat hij liever door het leven wilde gaan als vrouw. Zo geschiede en na een hiatus van 3 jaar geeft de band dit jaar voor het eerst een zeer beperkt aantal optredens (4!) met Mina Caputo als zangeres. Eén van die optredens is het Alcatraz Metal Festival! Dat heeft de organisatie toch goed voor elkaar gekregen.

Maar hoe is het optreden dan? Ja, aan het begin is het behoorlijk wennen. Er staat overduidelijk een vrouw, maar dan wel met een mannenstem. Hoewel deze stem wel duidelijk minder laag is dan hij ooit was. Afgezien hiervan kan zij absoluut zingen. Alleen opmerkingen als “Wanna see my tits? And my dick? Wanna fuck me?” maken het toch weer awkward. Verder is dit optreden vooral een feest van herkenning voor de oudere fans. Dit is ook niet zo vreemd natuurlijk, aangezien de band al 9 jaar geen nieuwe muziek gemaakt heeft. Het lijkt er ook op dat mensen van heinde en verre gekomen zijn om deze band aan het werk te zien. En deze mensen krijgen een uitstekend optreden voorgeschoteld.



Cradle Of Filth

Over bijzondere optredens gesproken. Als één na laatste band betreedt Cradle Of Filth het podium. Deze opvallende extreme metal band, onder leiding van Dani Filth, is typisch zo een voorbeeld van een band die je geweldig vindt of haat. “Wel oke” is geen mening die je vaak zal horen over deze band. Ook bij het publiek van Alcatraz is deze tweedeling aanwezig. De wat jongere bezoekers (zeg, onder 19) verzamelen zich vooraan en vinden het geweldig om hun held Dani aan het werk te zien. Het overige publiek staat zich af te vragen wat men hier aan vind of zich zelfs te vervelen. De “High pitch” vocalen van Dani zijn op zijn minst uniek te noemen, maar wat je er ook van vindt, het is wel een kunst. Kunst valt zijn gezicht/masker ook te noemen, dat gedurende het optreden steeds meer vellen loslaat en gaat bloeden. Tijdens het optreden maakt Lindsay Schoolcraft deel uit van de band. Waarom is mij niet helemaal duidelijk. Ja, er zijn een paar nummers waarbij ze mee mag zingen, maar het keyboard wat voor haar neus staat is nauwelijks te horen en heeft zeker geen toegevoegde waarde. Het publiek is, op de paar fanatieke fans na, ook niet overdreven enthousiast. Dat het optreden iets eerder afgelopen is dan op de planning staat, vond dan ook niet iedereen even erg.



Marilyn Manson

Tijd voor de afsluiter van de eerste festivaldag! Niemand minder dan opper shockrocker Marilyn Manson heeft deze taak gekregen. De mensen die deze man vaker op hebben zien treden weten het al, het is hopen dat Manson zijn dag heeft. Het ene optreden is briljant, het andere dramatisch slecht. Ik kan me een optreden op Graspop Metal Meeting herinneren een aantal jaar geleden, waarbij hij zo onder invloed was van alles wat God verboden heeft, dat hij nauwelijks te verstaan was en amper in staat was op zijn benen te blijven staan, om vervolgens het optreden 45 minuten eerder te beëindigen dan gepland was zonder iets te zeggen. Leuk detail: het was het afsluitende optreden van het festival.
Vandaag is hij gelukkig een stuk meer aanwezig. Hij spreekt het publiek toe en weet zelfs dat hij in België staat! Verder is het optreden weinig bijzonder helaas. De show is veelal hetzelfde en door de vele rook op het podium is er niet zo heel veel te zien. Qua setlist komen wel alle klassiekers en knallers voorbij. Alleen gaat ook dit niet geheel vlekkeloos, aangezien hij bij “Sweet Dreams” de maat ontzettend kwijt raakt en grote moeite heeft deze weer terug te vinden. Hij probeerde de schuld in de drummer’s schoenen te schuiven, maar de band deed echt niks verkeerd. Gelukkig zong het publiek wel gewoon vrolijk verder.

Het optreden maakt desondanks wel indruk, maar dit is meer omdat het toch Marilyn Manson is die voor je staat. Het is en blijft een fenomeen, ondanks het feit dat hij ook hier na “The Beautiful People” het podium verlaat zonder iets te zeggen. De drummer en bassist worden door security ook weggehaald en dat was het einde van de show en daarmee van de dag.




Dus…was het wat?

Afgezien van de problemen bij de ingang is het festival zelf goed geregeld. De sfeer is goed, de indeling is goed, het is lekker kleinschalig en het is er zeer gemoedelijk. De security bij het podium wordt verzorgd door metal en rock liefhebbers die ook zomaar aan onze kant van het hek hadden kunnen staan. Ze gaan bij Hellyeah en Life of Agony net zo uit hun plaat als de fans. Mooi om te zien. Wat ook absoluut een positief punt is van de security (en de organisatie) is dat crowdsurfen werd toegestaan. Ze hebben het er gedurende de dag maar druk mee om iedereen veilig op te vangen. Waar je bij andere festivals een kruisje op je hand krijgt of zelfs van het terrein gezet wordt, krijg je hier een highfive en mag je het nog eens proberen. Kijk, zo kan het dus ook.
Wat ik wel jammer vind van het festival is dat drank met muntjes betaald dient te worden, maar eten met contant geld. Doe dan alles contant of alles met muntjes. Ook de keuze qua eten was niet overdreven groot. Daarentegen vallen de prijzen wel mee. 1 muntje voor 2 euro en voor 2 muntjes (4 euro dus) krijg je een halve liter Monster en ja, in blik. Dit festival is het levende bewijs van dat allerlei dingen verbieden helemaal niet nodig is. Zolang je er maar goed mee omgaat. Dus ja, dit Alcatraz Metal Festival is zeker voor herhaling vatbaar! 




Zoeken



Prijsvragen

Win tickets voor Rotting Christ in de Effenaar!

Laatste Album Reviews

NitroDive – Re-Evolution

Kontrust - Explositive

Laatste Live Reviews

Vanden Plas@ De Kreun, Kortrijk

Seether @ 013

Laatste Interviews

Interview met Starset

Laatste Foto's

Stream Of Passion @ Tivoli

   

Agenda